Audyt energetyczny przedsiębiorstwa stał się od 2016 roku obowiązkową procedurą narzuconą dużym przedsiębiorstwom (wg interpretacji zamieszczonej na stronie URE) zapisami ustawy o efektywności energetycznej.

Audyt energetyczny może przynieść wymierne korzyści zarówno w aspekcie optymalizacji bieżących kosztów operacyjnych jak i w aspekcie strategicznym przedsiębiorstwa, poprzez zmniejszanie ekspozycji na ryzyko wzrostu cen nośników energii oraz poprawę konkurencyjności produkcji.

Audyt jest systematyczną procedurą mającą na celu analizę informacji o urządzeniach energochłonnych oraz o zużyciu energii w przedsiębiorstwie, zidentyfikowanie obszarów znaczącego zużycia, ocenę energochłonności poszczególnych obszarów oraz identyfikację potencjału jej zmniejszenia. Wymóg ustawowy nakazuje dokonanie szczegółowego przeglądu wolumenu energii odpowiadającego co najmniej 90% całkowitego zużycia energii łącznie z transportem. Z praktycznego punktu widzenia, zasady przeprowadzania audytu można odnaleźć w dwóch kompatybilnych normach przywołanych w Dyrektywie – PN EN 16247 oraz ISO 50001. W każdej z tych procedur, kluczowe dla zapewnienia jak największych korzyści jest zaangażowanie w proces pracowników. W zakładach produkcyjnych proces audytu wymaga udziału zarówno służb utrzymania ruchu, energetyków, jak i technologów oraz przedstawicieli innych działów posiadających potrzebne informacje oraz wpływ na sposób gospodarowania energią. Rezultat audytu powinien być na tyle przejrzysty, aby zasadnicze konkluzje były zrozumiałe nie tylko dla specjalistycznych służb technicznych ale i dla pozostałych działów. Kolejność wykonywanych działań można w uproszczeniu przedstawić następująco: